... het verlangen naar een T-shirt met het opschrift HET LEVEN BEGINT BIJ 74 ... (2)

Even verder lees ik dat er een soort van koor is binnen het tehuis. Een van de liedjes is de befaamde 'Stanza van Tante Bonanza'. Blijkbaar is dit dus een lied, en betekent stanza hier misschien toch stuk van een gedicht. Het valt wel weer op dat het pas aan bod komt nadat er een ander stuk van de zin is toegevoegd (een T-shirt met het opschrift HET LEVEN BEGINT BIJ 74).

Veel verrassends was er weer niet echt te lezen. Er worden o.a. enkele activiteiten beschreven. Maar op het einde van pagina 107 kwam ik een leuk stukje tegen.

Maar hijzelf dacht daar heel anders over en sloeg mij geheel onverwachts compleet uit mijn lood met de woorden: 'Je bent niet goed bezig. Ik zou beter uit mijn doppen kijken als ik jou was, want één dezer dagen loop je tegen de lamp.'

Hola, dit wordt nog interessant. *slaat bladzijde om*

Aan gekken geen gebrek, nergens, dus hier al helemaal niet.
'Pardon?', zei ik, niet helemaal op mijn gemak.
'Het valt op dat je doet alsof. Je legt het er veel te dik op.'
'Hoe bedoel je?'
'Je weet wat ik bedoel. Je doet aan overacting. Echt een derderangsacteur. Jij hebt jouw bovenkamer nog beter op orde dan je hoopt uit te stralen naar buiten toe.'
'Wow! Dus dat maakt dat jij ook...'

Ongelooflijk. Ik was volledig van mijn melk. Ontmaskerd door zo'n verfomfaaid, viezig ventje.

Zijn motivatie om de rest van zijn leven door te brengen als een dementerende was de middelmatigheid.

De vijf meest weerkerende punten die stervenden zichzelf verwijten zijn, ten eerste, dat ze te veel hebben gewerkt. Ten tweede, dat ze te veel hebben geleefd volgens de verwachtingen van anderen. Ten derde, dat ze de contacten met hun vrienden hebben verwaarloosd. Ten vierde, dat ze zichzelf onvoldoende gelukkig hebben gemaakt. En ten vijfde, dat ze te weinig hun gevoelens hebben geuit... Dat vijfde en laatste punt kan mij persoonlijk niet zo veel bommen, maar ik kan de grote lijnen van mijn level wel terugvinden in die vier andere ergernissen. In punt twee nog het meest...

Daarna zei ook Désiré waarom hij dit doet.

'Het leven scheen sneller te gaan dan de gedachten', oreerde ik veel te plechtstatig. 'En voor hij een besluit had genomen was hij een oude man...'

Dit verklaart min of meer de titel van het boek. Volgens mij bedoelt Verhulst met de titel van dit boek dat Désiré zijn een groot stuk van zijn leven heeft geleefd op een manier die hij liever anders zou zien. En met de beslissing om zich voor te doen als een dementerende en zo in het tehuis terechtkomt, verlost hij zichzelf van dat armzalige leventje. Maar hij is al 74 en zou al veel vroeger moeten veranderd zijn van levensstijl. Daarmee 'De laatkomer'.